بایگانی‌های گ - صفحه ۱۵ از ۸۸

گ معین

(~. سَ)(ص مر.) متکبر، خو د خواه.

گ معین

(گُ دَ) (مص ل.) خرامیدن، به ناز راه رفتن.

گ معین

(~. یِ) (ص مر.) کنایه از: شخص عالی مق ام.

گ معین

(گُ)(ص فا.)خرامان، در حال خرامیدن.

گ معین

(گِ. رِ) (ص مر.)۱- آن که در روز جنگ به حملة دشمن از جای نرود و ثابت ق...

گ معین

(~.)۱- (اِمص.) رفتاری با ناز و تکبر.۲- (اِ.) کوزة سرتنگ.۳- بیل پهن و ب...

گ معین

(~.) (ص مر.) بدخوی، بدمعاشرت. مق سبک روح.

گ معین

(~.) (اِ.) قوسی است معادل ۱۴۰۰ پیرامون دایره.

گ معین

(~.) (ص مر.)۱- سخت جان.۲- پست، دون.

گ معین

(گِ تَ یا تِ) (اِ.) (عا.) مانع پیشرفت کار، عایق، مشکل.

سایدبار